[Science news] - De vergeten officina van Plantentuin Meise
In een medicinale tuin, zoals die van Plantentuin Meise, kan de bezoeker ontdekken welke planten er schuil gaan achter fytoterapeutische preparaten of kruideninfusies. In de collecties van het herbarium kan dit evenzeer, zij het dan achter de schermen en in de historische context geplaatst.
In de rijke economische botanie-collectie zijn enkele duizenden specimens met geneeskrachtige eigenschappen getraceerd die leiden naar vermaarde drogisten en apothekers uit de 19de eeuw.
Uit eigen land -uit Antwerpen en Brussel- spannen de Materia medica van Mathieu Verbert, Frans Rigouts en Henri Van Heurck en de Pharmacie anglaise van Ambroise Delacre de kroon.
Enkele van de belangrijke, internationale medespelers zijn Theodor Martius, Theodor Peckolt, Wilhelm Behrens, Charles Lallemant, Carl Haussknecht, Adalbert Geheeb en Nicolas Guibourt. Zij voeren ons naar Erlangen, Cantagallo, Braunschweig, Algiers, Perzië, Geisa en Parijs.
Deze erudiete personages hebben ons naast hun drogerijen, in fonkelend glaswerk, ook hun fraaie manuscripten en vooraanstaande publicaties nagelaten die onderzoek op het vlak van farmacie maar ook van natuurhistorie, etno- en economische botanie mogelijk maken.
Hun apotheken van destijds vormen nu in Plantentuin Meise een museum op zich. Zij getuigen van de eeuwenoude, natuurlijke rijkdom aan geneeskrachtige middelen, niet in het minst afkomstig van planten maar ook afkomstig van dieren en mineralen. Het zijn curiosa om te herontdekken.
Studiemateriaal voor drogisten van de akademie van Braunschweig (Coll. Behrens) | Glazen ampulletjes met ijzer in poedervorm (Coll. Guibourt) |
Kreeftsogen (Cancer astacus): kalkconcreties die per twee vervat zitten in de maag van rivierkreeften (Coll. Verbert) |
Cafeïne (Coll. Van Heurck) |
Kamfer (Camphora officinarum), ruw en geraffineerd (Coll. Van Heurck) | Plantaardig zwavel, ook smetpoeder en heksenkruid genoemd: sporen van de grote wolfsklauw (Lycopodium clavatum) (Coll. Delacre, Coll. Van Heurck) |